(1)
ஞானசம்பந்த மூர்த்தியும், நாவுக்கரசு சுவாமிகளும் சிறிது காலம் திருவீழிமிழலையில் எழுந்தருளி இருந்து, மிழலைநாதப் பரம்பொருளை முப்போதும் போற்றித் துதித்து வருகின்றனர்.
(2)
இந்நிலையில் சீர்காழி வாழ் அந்தணர்கள் மிழலைக்கு வருகை புரிந்து, ஆலயத்துள் இறைவரை வணங்கிப் பின்னர் ஆளுடைப் பிள்ளையாரின் திருமடத்திற்குச் சென்று பணிந்து, அவர்தம் திருவடிகளைத் தங்களின் சென்னி மீது சூடி, 'தோணிபுரத்திற்கு எங்களுடன் எழுந்தருளி வருகின்ற பேறு நாங்கள் பெறுதல் வேண்டும்' என்று விண்ணப்பிக்கின்றனர். சீகாழி வேந்தரும், 'தோணிபுர இறைவரை வணங்க, மிழலைநாதப் பெருமானின் அருளைப் பெற்று நாளை செல்வோம்' என்று அருள் புரிகின்றார்.
(3)
அன்றிரவு பிள்ளையாரின் கனவினில் எழுந்தருளித் தோன்றும் சீகாழிப் பரம்பொருள் 'நாம் தோணிபுரத்து எழுந்தருளியுள்ள கோலத்தினை மிழலை விமானத்தருகிலேயே காட்டுவோம்' என்றருளிச் செய்கின்றார்.
(ஞானசம்பந்தர் புராணம் - திருப்பாடல் 555)
தோணியில் நாம்அங்கிருந்த வண்ணம் தூமறை வீழிமிழலை தன்னுள்
சேணுயர் விண்ணின்று இழிந்த இந்தச் சீர்கொள் விமானத்துக் காட்டுகின்றோம்
பேணும் படியால் அறிதி என்று பெயர்ந்தருள் செய்யப், பெரும்தவஙகள்
வேணுபுரத்தவர் செய்ய வந்தார் விரவும் புளகத்தொடும் உணர்ந்தார்
(4)
பிள்ளையார் உறக்கம் நீங்கியெழுந்து, உடலெங்கும் புளகமுற, இறைவரின் திருக்குறிப்பை உணர்ந்து அதிசயம் அடைகின்றார். அன்றைய காலைப் பொழுதில், உச்சி கூப்பிய கையினராய் ஆலயத்துள் செல்ல, விமானத்தருகில் தோணிபுரத்துறையும் வேதமுதல்வர் திருக்காட்சி அளித்துப் பேரருள் புரிகின்றார்,
(ஞானசம்பந்தர் புராணம் - திருப்பாடல் 556)
அறிவுற்ற சிந்தையராய் எழுந்தே அதிசயித்து உச்சிமேல் அங்கை கூப்பி
வெறியுற்ற கொன்றையினார் மகிழ்ந்த விண்ணிழி கோயிலில் சென்று புக்கு
மறியுற்ற கையரைத் தோணிமேல் முன்வணங்கும்படி அங்குக் கண்டு வாழ்ந்து
குறியில் பெருகும் திருப்பதிகம் குலவிய கொள்கையில் பாடுகின்றார்
(5)
சிவஞானப் பிள்ளையார் இறைவரின் பேரருட்திறத்தினை வியந்து, உளமெலாம் உருகி, சீகாழியுறைப் பரம்பொருளே, அடியவனை ஆட்கொண்ட தலைவனே, முக்கண் முதல்வனே, நீ இவ்விதமாய் மிழலையில் தோன்றியருளும் காரணம் என்னவோ ஐயனே?' என்று வினவு முகமாகத் திருப்பதிகமொன்றினை அருளிச் செய்கின்றார்,
(திருவீழிமிழலை - ஞானசம்பந்தர் தேவாரம் - திருப்பாடல் 1):
மைம்மரு பூங்குழல் கற்றைதுற்ற வாள்நுதல் மான்விழி மங்கையோடும்
பொய்ம்மொழியா மறையோர்கள்ஏத்தப் புகலி நிலாவிய புண்ணியனே
எம்இறையே; இமையாத முக்கண் ஈச; என்நேச; இதென்கொல் சொல்லாய்
மெய்ம்மொழி நான்மறையோர் மிழலை விண்ணிழி கோயில் விரும்பியதே
(7)
பின்னர் பிள்ளையார் சீகாழி அந்தணர்களிடம், 'தொண்டரொடு யாம் காதலுடன் பல தலங்களைத் தரிசித்து வரும் திருக்குறிப்பால் புகலிப் பெருமான் தன் திருக்கோலத்தினை இவ்விடத்தே காட்டியருளினான்' என்றருளிச் செய்து, அவர்களுக்கு விடை கொடுத்து அருள் செய்கின்றார். மறையோர்களும் பிள்ளையாரின் திருவடி தொழுது, கவுணியர் குலத் தோன்றலைப் பிரிய மனமில்லாதவர்களாய் ஒருவாறு திரும்பிச் செல்கின்றனர்.
ஞானசம்பந்த மூர்த்தியும், நாவுக்கரசு சுவாமிகளும் சிறிது காலம் திருவீழிமிழலையில் எழுந்தருளி இருந்து, மிழலைநாதப் பரம்பொருளை முப்போதும் போற்றித் துதித்து வருகின்றனர்.
(2)
இந்நிலையில் சீர்காழி வாழ் அந்தணர்கள் மிழலைக்கு வருகை புரிந்து, ஆலயத்துள் இறைவரை வணங்கிப் பின்னர் ஆளுடைப் பிள்ளையாரின் திருமடத்திற்குச் சென்று பணிந்து, அவர்தம் திருவடிகளைத் தங்களின் சென்னி மீது சூடி, 'தோணிபுரத்திற்கு எங்களுடன் எழுந்தருளி வருகின்ற பேறு நாங்கள் பெறுதல் வேண்டும்' என்று விண்ணப்பிக்கின்றனர். சீகாழி வேந்தரும், 'தோணிபுர இறைவரை வணங்க, மிழலைநாதப் பெருமானின் அருளைப் பெற்று நாளை செல்வோம்' என்று அருள் புரிகின்றார்.
(3)
அன்றிரவு பிள்ளையாரின் கனவினில் எழுந்தருளித் தோன்றும் சீகாழிப் பரம்பொருள் 'நாம் தோணிபுரத்து எழுந்தருளியுள்ள கோலத்தினை மிழலை விமானத்தருகிலேயே காட்டுவோம்' என்றருளிச் செய்கின்றார்.
(ஞானசம்பந்தர் புராணம் - திருப்பாடல் 555)
தோணியில் நாம்அங்கிருந்த வண்ணம் தூமறை வீழிமிழலை தன்னுள்
சேணுயர் விண்ணின்று இழிந்த இந்தச் சீர்கொள் விமானத்துக் காட்டுகின்றோம்
பேணும் படியால் அறிதி என்று பெயர்ந்தருள் செய்யப், பெரும்தவஙகள்
வேணுபுரத்தவர் செய்ய வந்தார் விரவும் புளகத்தொடும் உணர்ந்தார்
(4)
பிள்ளையார் உறக்கம் நீங்கியெழுந்து, உடலெங்கும் புளகமுற, இறைவரின் திருக்குறிப்பை உணர்ந்து அதிசயம் அடைகின்றார். அன்றைய காலைப் பொழுதில், உச்சி கூப்பிய கையினராய் ஆலயத்துள் செல்ல, விமானத்தருகில் தோணிபுரத்துறையும் வேதமுதல்வர் திருக்காட்சி அளித்துப் பேரருள் புரிகின்றார்,
(ஞானசம்பந்தர் புராணம் - திருப்பாடல் 556)
அறிவுற்ற சிந்தையராய் எழுந்தே அதிசயித்து உச்சிமேல் அங்கை கூப்பி
வெறியுற்ற கொன்றையினார் மகிழ்ந்த விண்ணிழி கோயிலில் சென்று புக்கு
மறியுற்ற கையரைத் தோணிமேல் முன்வணங்கும்படி அங்குக் கண்டு வாழ்ந்து
குறியில் பெருகும் திருப்பதிகம் குலவிய கொள்கையில் பாடுகின்றார்
(5)
சிவஞானப் பிள்ளையார் இறைவரின் பேரருட்திறத்தினை வியந்து, உளமெலாம் உருகி, சீகாழியுறைப் பரம்பொருளே, அடியவனை ஆட்கொண்ட தலைவனே, முக்கண் முதல்வனே, நீ இவ்விதமாய் மிழலையில் தோன்றியருளும் காரணம் என்னவோ ஐயனே?' என்று வினவு முகமாகத் திருப்பதிகமொன்றினை அருளிச் செய்கின்றார்,
(திருவீழிமிழலை - ஞானசம்பந்தர் தேவாரம் - திருப்பாடல் 1):
மைம்மரு பூங்குழல் கற்றைதுற்ற வாள்நுதல் மான்விழி மங்கையோடும்
பொய்ம்மொழியா மறையோர்கள்ஏத்தப் புகலி நிலாவிய புண்ணியனே
எம்இறையே; இமையாத முக்கண் ஈச; என்நேச; இதென்கொல் சொல்லாய்
மெய்ம்மொழி நான்மறையோர் மிழலை விண்ணிழி கோயில் விரும்பியதே
(7)
பின்னர் பிள்ளையார் சீகாழி அந்தணர்களிடம், 'தொண்டரொடு யாம் காதலுடன் பல தலங்களைத் தரிசித்து வரும் திருக்குறிப்பால் புகலிப் பெருமான் தன் திருக்கோலத்தினை இவ்விடத்தே காட்டியருளினான்' என்றருளிச் செய்து, அவர்களுக்கு விடை கொடுத்து அருள் செய்கின்றார். மறையோர்களும் பிள்ளையாரின் திருவடி தொழுது, கவுணியர் குலத் தோன்றலைப் பிரிய மனமில்லாதவர்களாய் ஒருவாறு திரும்பிச் செல்கின்றனர்.
No comments:
Post a Comment