ஞானசம்பந்த மூர்த்தி எண்ணிறந்த தொண்டர்களுடன் திருஆலவாய் எனும் மதுரைப் பதிக்கு எழுந்தருளி வருகின்றார். தல எல்லையிலேயே குலச்சிறை நாயனார் எதிர்கொண்டு வரவேற்றுப் பணிந்து, சீகாழிப் பிள்ளையாரை ஆலவாய்த் திருக்கோயிலுக்கு அழைத்துச் செல்கின்றார்.
(1)
பிள்ளையார் திருக்கருவறையில் எழுந்தருளியுள்ள சோமசுந்தரப் பெருங்கடவுளைக் கண்கொண்ட பயனாய்த் தரிசிக்கின்றார். இறைவரின் பால் கொண்ட மெய்யன்பானது மென்மேலும் பெருக, திருமுன்னர் வீழ்ந்து வணங்குகின்றார். நிறைவு தோன்றவில்லை, மீளவும் பன்முறை வீழ்ந்து பணிந்து எழுகின்றார்,
-
(திருஞானசம்பந்தர் புராணம்: திருப்பாடல் 665):
ஆளும் அங்கணர் ஆலவாய் அமர்ந்தினிது இருந்த
காள கண்டரைக் கண்களின் பயன்பெறக் கண்டு
நீள வந்தெழும் அன்பினால் பணிந்தெழ நிறையார்
மீளவும் பலமுறை நிலமுற விழுந்தெழுவார்
(2)
ஐவகை உறுப்புகளாலும் (பஞ்சாங்க நமஸ்காரம்), எட்டு உறுப்புகளாலும் (அஷ்டாங்க நமஸ்காரம்) எண்ணிறந்த முறை வணங்குகின்றார் ('அளவுபடாத வணக்கங்கள் செய்து' என்பது தெய்வச் சேக்கிழார் வாக்கு). இறைவரிடத்து உள்ள காதலின் அதீத நெகிழ்ச்சியினால் உடலெங்கும் மயிர்க்கூச்செரிய, சிவந்த மலர்க் கண்களினின்றும் வெளிப்படும் கண்ணருவியானது திருநீறு துலங்கும் திருமேனியெங்கிலுமாய் பரவியிருக்க, ஒருமையுற்று ஆதிமூர்த்தியின் திருவடிச் சீர்மையினைப் போற்றுகின்றார்,
-
(திருஞானசம்பந்தர் புராணம்: திருப்பாடல் 666):
அங்கம் எட்டினும் ஐந்தினும் அளவின்றி வணங்கிப்
பொங்கு காதலின் மெய்ம்மயிர்ப் புளகமும் பொழியும்
செங்கண் நீர்தரும் அருவியும் திகழ் திருமேனி
எங்குமாகி நின்றேத்தினார் புகலியர் இறைவர்
(3)
'நீலமா மிடற்று ஆலவாயிலான்' எனும், இரு வரித் திருப்பாடல்களால் கோர்க்கப் பெற்றுள்ள 'திருஇருக்குக் குறள்' திருப்பதிகத்தினால் ஆலவாயுறைப் பரம்பொருளைப் போற்றி செய்கின்றார். சிவநெறி ஒழுக்கத்தினால் மேன்மையுற்று விளங்கும் குலச்சிறையாருடன் அன்பினால் கூடித் திளைத்து, ஆலவாய்ப் பேரரசியின் கேள்வரை மேலும் போற்றி மகிழ்கின்றார்,
-
(திருஞானசம்பந்தர் புராணம்: திருப்பாடல் 667):
நீலமா மிடற்று ஆலவாயான் என நிலவும்
மூலமாகிய திருஇருக்குக் குறள் மொழிந்து
சீல மாதவத் திருத்தொண்டர் தம்மொடும் திளைத்தார்
சாலு மேன்மையில் தலைச்சங்கப் புலவனார் தம்முன்
(4)
திருஇருக்குக்குறள் பாமாலையை நிறைவு செய்து மற்றுமொரு பனுவலால் சொக்கநாதப் பரஞ்சுடரைப் பணிந்தேத்துகின்றார் (இப்பனுவல் நமக்கின்று கிடைக்கப் பெறவில்லை). பின்னர் ஒருவாறு நிறைவு பெற்றவராய் அரிதாய் அவ்விடத்தினின்றும் நீங்கி ஆலய முன்றிலுக்கு அருகில் செல்கின்றார்,
-
(திருஞானசம்பந்தர் புராணம்: திருப்பாடல் 668 ):
சேர்த்தும் இன்னிசைப் பதிகமும் திருக்கடைக் காப்புச்
சார்த்தி நல்லிசைத் தண்தமிழ்ச் சொல்மலர் மாலை
பேர்த்தும் இன்புறப் பாடி வெண்பிறைஅணி சென்னி
மூர்த்தியார் கழல் பரவியே திருமுன்றில் அணைய
(1)
பிள்ளையார் திருக்கருவறையில் எழுந்தருளியுள்ள சோமசுந்தரப் பெருங்கடவுளைக் கண்கொண்ட பயனாய்த் தரிசிக்கின்றார். இறைவரின் பால் கொண்ட மெய்யன்பானது மென்மேலும் பெருக, திருமுன்னர் வீழ்ந்து வணங்குகின்றார். நிறைவு தோன்றவில்லை, மீளவும் பன்முறை வீழ்ந்து பணிந்து எழுகின்றார்,
-
(திருஞானசம்பந்தர் புராணம்: திருப்பாடல் 665):
ஆளும் அங்கணர் ஆலவாய் அமர்ந்தினிது இருந்த
காள கண்டரைக் கண்களின் பயன்பெறக் கண்டு
நீள வந்தெழும் அன்பினால் பணிந்தெழ நிறையார்
மீளவும் பலமுறை நிலமுற விழுந்தெழுவார்
(2)
ஐவகை உறுப்புகளாலும் (பஞ்சாங்க நமஸ்காரம்), எட்டு உறுப்புகளாலும் (அஷ்டாங்க நமஸ்காரம்) எண்ணிறந்த முறை வணங்குகின்றார் ('அளவுபடாத வணக்கங்கள் செய்து' என்பது தெய்வச் சேக்கிழார் வாக்கு). இறைவரிடத்து உள்ள காதலின் அதீத நெகிழ்ச்சியினால் உடலெங்கும் மயிர்க்கூச்செரிய, சிவந்த மலர்க் கண்களினின்றும் வெளிப்படும் கண்ணருவியானது திருநீறு துலங்கும் திருமேனியெங்கிலுமாய் பரவியிருக்க, ஒருமையுற்று ஆதிமூர்த்தியின் திருவடிச் சீர்மையினைப் போற்றுகின்றார்,
-
(திருஞானசம்பந்தர் புராணம்: திருப்பாடல் 666):
அங்கம் எட்டினும் ஐந்தினும் அளவின்றி வணங்கிப்
பொங்கு காதலின் மெய்ம்மயிர்ப் புளகமும் பொழியும்
செங்கண் நீர்தரும் அருவியும் திகழ் திருமேனி
எங்குமாகி நின்றேத்தினார் புகலியர் இறைவர்
(3)
'நீலமா மிடற்று ஆலவாயிலான்' எனும், இரு வரித் திருப்பாடல்களால் கோர்க்கப் பெற்றுள்ள 'திருஇருக்குக் குறள்' திருப்பதிகத்தினால் ஆலவாயுறைப் பரம்பொருளைப் போற்றி செய்கின்றார். சிவநெறி ஒழுக்கத்தினால் மேன்மையுற்று விளங்கும் குலச்சிறையாருடன் அன்பினால் கூடித் திளைத்து, ஆலவாய்ப் பேரரசியின் கேள்வரை மேலும் போற்றி மகிழ்கின்றார்,
-
(திருஞானசம்பந்தர் புராணம்: திருப்பாடல் 667):
நீலமா மிடற்று ஆலவாயான் என நிலவும்
மூலமாகிய திருஇருக்குக் குறள் மொழிந்து
சீல மாதவத் திருத்தொண்டர் தம்மொடும் திளைத்தார்
சாலு மேன்மையில் தலைச்சங்கப் புலவனார் தம்முன்
(4)
திருஇருக்குக்குறள் பாமாலையை நிறைவு செய்து மற்றுமொரு பனுவலால் சொக்கநாதப் பரஞ்சுடரைப் பணிந்தேத்துகின்றார் (இப்பனுவல் நமக்கின்று கிடைக்கப் பெறவில்லை). பின்னர் ஒருவாறு நிறைவு பெற்றவராய் அரிதாய் அவ்விடத்தினின்றும் நீங்கி ஆலய முன்றிலுக்கு அருகில் செல்கின்றார்,
-
(திருஞானசம்பந்தர் புராணம்: திருப்பாடல் 668 ):
சேர்த்தும் இன்னிசைப் பதிகமும் திருக்கடைக் காப்புச்
சார்த்தி நல்லிசைத் தண்தமிழ்ச் சொல்மலர் மாலை
பேர்த்தும் இன்புறப் பாடி வெண்பிறைஅணி சென்னி
மூர்த்தியார் கழல் பரவியே திருமுன்றில் அணைய
No comments:
Post a Comment